Milyonlarca Afrikalının Zulüm Gördüğü Köle Gemilerinde Yaşam Neydi?
Atlantik köle ticareti, milyonlarca Afrikalı’nın anavatanlarından alınıp Amerika’da acımasız koşullarda çalışmaya zorlandığı bir dönemdi. Orta Geçit olarak bilinen yolculuğun kendisi korkunç, ölümcül ve insanlık dışı bir deneyimdi. Köle gemilerindeki koşullar korkunçtu ve kelimenin tam anlamıyla insanlık dışıydı.
Kaynak:https://www.youtube.com/watch?v=gWjJ4…
Afrika’nın dört bir yanından gelen tutsaklar, Atlantik Okyanusu’nu geçmek üzere liman kentlerindeki bir plazaya getirilir ve Afrikalı köleler bu uzun yolculuk boyunca birbirlerine zincirlenirdi.
Köle gemilerindeki koşullar çok kalabalıktı ve mahkumların çoğu zaman hareket edecek, oturacak veya uyuyacak yerleri bile yoktu. Koşullar o kadar sıkışıktı ki, köleler dışkılamak veya işemek için bir kova bile bulamıyor ve kendi atıklarıyla bir arada yaşamak zorunda kalıyordu.
Kölelerin geminin yüzeyine çıkmasına nadiren izin verilirdi.
Bu birkaç dakika dışında köleler, küçük bir alanda birbirine bağlanmış yüzlerce adamla birlikte güvertenin altında sıcakta ve kokuda kaldılar. Bu koşullarda herkes çok terler ve çeşitli pis kokular nedeniyle hava kısa sürede yaşanmaz hale gelirdi. Sonuç olarak, kölelerin çoğu hastalandı ve öldü.
Ayrıca köleler kendi yaşamlarına çeşitli şekillerde son vermeye çalışırlardı.
Bunu önlemek için birçok gemi intihar ağlarıyla donatıldı.
Mürettebatı dinlemeyen, kaçmaya çalışan veya rastgele itaatsizlik gösteren kölelerin cezası genellikle kırbaçlanmaktı.
Köleleri teslim olmaya zorlamak için sıklıkla işkence araçları da kullanılıyordu.
İş için daha iyi olduğu düşünüldüğü için alınan kölelerin birden fazlası erkekti, ancak kadın köleler de vardı.
Gemilerde erkekler ve kadınlar birbirinden ayrı tutuldu. Kadın köleler genellikle erkek köleler gibi zincire vurulmuyordu, ama genellikle mürettebat tarafından cinsel tacize uğruyordu!
Gemide en az altı ila sekiz hafta geçirdikten sonra köleler, genellikle “adaptasyon” olarak bilinen bir süreçten geçecekleri Amerika’daki varış yerlerine vardılar.
Bu süreç, yeni gelen Afrikalıları köle işçi olarak yeni hayatlarına alıştırmayı amaçlıyordu. Köleler yeterince ‘tecrübeli’ görüldüğünde Amerika’daki köle pazarlarında ve müzayedelerde satılırdı.
Afrikalıları köleleştiren korkunç koşullar ve zalimce muamele yüzyıllar boyunca fark edilmedi.
Kölelik karşıtı hareketler 18. yüzyılın sonlarında ve 19. yüzyılın başlarında şekillenmeye başladı ve sonunda kölelik karşıtı hareketin çabaları Atlantik köle ticaretini sona erdirmede başarılı oldu.
1807’de İngiliz Parlamentosu, Köle Ticareti Yasasını yürürlükten kaldırarak Britanya imparatorluğu boyunca köle ticaretini yasakladı.
Amerika Birleşik Devletleri, 1808’de köleleştirilmiş Afrikalıların ticaretini yasaklayarak İngiltere’yi takip etti.
Atlantik köle ticaretinin mirası ve Orta Kapı’ya katlanmak zorunda kalanların akıl almaz acısı bugün hala yankılanıyor.
Amerika’da köleleştirilmiş Afrikalıların torunları, köleliğin sona ermesinden çok sonra bile devam eden orta kuşak travması ve sistemik ırkçılıkla boğuşarak hâlâ bu vahşetin yansımalarıyla karşı karşıya.
